Voor patiënten in het Rode Kruis Ziekenhuis is het vrijwel onmogelijk om gelijktijdig het nieuwe jaar in te luiden. Immers, zo’n beetje elke klok geeft een andere tijd aan.
Is het op de afdeling cardiologie vijf over half twaalf, dan is het op de poli geriatrie vijf over tien.

De meest in het oog springende klok is ook van buitenaf te zien. Als je vanaf het station richting het ziekenhuis loopt, kijk je er schuin op de eerste verdieping tegenaan.
Of het nu vroeg of laat is, in die ruimte is het altijd tien voor tien. Deze ruimte lijkt een vacuüm in de tijd.

Daarover gesproken: in de stilteruimte heb ik de klok maar weggehaald. Hij gaf óf de tijd niet goed aan, óf stond stil. Nu is dat laatste wel fijn in de stilteruimte; immers, deze is ook bedoeld voor verstilling.

Ook op patiëntenkamers is het een grote uitdaging om de tijd te vinden, letterlijk. Vaak ontbreekt er een klok. De televisie is op veel plaatsen uitgeschakeld en als mensen niet met de iPad om kunnen gaan,
is er geen mogelijkheid om de tijd op te zoeken. Het zal voor een aantal patiënten dan ook een verrassing zijn wanneer het nieuwe jaar aanbreekt.

Het vuurwerk zal daarbij de patiënten nog voor één laatste keer helpen. Ook niet helemaal accuraat natuurlijk. Immers, de echte enthousiastelingen steken de eerste potten al dagenlang af
en dat neemt toe naarmate de tijd morgen vordert. Maar vlak voordat het nieuwe jaar aanbreekt, is er wel een uur van betrekkelijke rust en stilte. Zelfs de meest fanatieke vuurwerkliefhebber
neemt een adempauze om dan precies om twaalf uur het vuurwerk de lucht in te schieten. Voor patiënten en hun naasten die dat op prijs stellen, is het dan ook zaak om de gordijnen open te laten.

De overgang naar een nieuw jaar bepaalt ons bij de tijd die we achter de rug hebben en legt ook weer een nieuw jaar voor ons. Een tijdspad met voorgenomen bedoelingen, plannen, maar ook lege ruimte.
Wat zal het nieuwe jaar ons brengen? Zeker voor patiënten voelt de tijd veel meer als een kwetsbaar goed, iets om dankbaar voor te zijn.

De tijd heeft daarom ook een vreemde betekenis in het ziekenhuis. Patiënten moeten vaak lang wachten op onderzoeken of een diagnose; de tijd kruipt voorbij.
En toch is de tijd ook één van de belangrijkste producten die we mensen mogen aanbieden in ons ziekenhuis. Tijd van leven. Kwaliteit van leven eigenlijk.
Tijd die ze mogen doorbrengen op een manier die hun lief is, met zo min mogelijk belemmeringen.

En dan doet het er eigenlijk ook niet zo toe wanneer het nieuwe jaar aanbreekt. Waarschijnlijk ergens tussen half twaalf en half één, zal de ziekenhuisklok u vertellen.
Wat er wel toe doet, is de tijd van leven die u heeft en hoe u deze wilt besteden.

Ik wens u namens de geestelijke verzorging een heel goed en gezegend 2026. Met veel goede tijd van leven.

Met vriendelijke groet,
Namens de Geestelijke Verzorging
Ben Rumping

 

Meer ervaringsverhalen

‘Hardlopen in het donker’

We worden om verschillende redenen gevraagd om met patiënten in gesprek te gaan. Soms wil iemand gewoon even praten, en ontstaat daaruit een mooi en diep gesprek. Maar soms vraagt een arts of...

Lees meer

‘Dilemma’

Misschien herkent u zich in het volgende dilemma: ik moet eigenlijk naar bed, maar ik zit nog zo lekker op de bank. Als ik blijf zitten, dan ga ik nodeloos zitten snacken, zonder enig genoegen, en...

Lees meer

‘Het leven achterna’

Vanwege de leeftijd van mijn kinderen ben ik genoodzaakt om, vooral in de auto, te luisteren naar hedendaagse popmuziek. Of naar Bert en Ernie. Met die laatste twee heb ik overigens geen enkel...

Lees meer