Het Calamiteitenhospitaal in Utrecht gaat samenwerken met de drie gespecialiseerde Nederlandse brandwondencentra. Vanwege de onrust in de wereld is de kans op ernstige ongelukken, met grote groepen met brandwondenslachtoffers, erg gestegen. De samenwerking tussen deze organisaties is, bij een ongeluk met brandwondenletsel, noodzakelijk en redt levens. De samenwerking start met een oefening in het Calamiteitenhospitaal om de specialisten van de brandwondencentra te trainen op deze unieke locatie.

De kans op grote en ernstige ongelukken neemt toe vanwege de huidige internationale spanningen. Traumachirurg Kees van der Vlies is zich bewust van deze nieuwe situatie. Hij is medisch hoofd van het brandwondencentrum van het Maasstad Ziekenhuis en verantwoordelijk voor de acute brandwondenzorg binnen de Alliantie Brandwondenzorg Nederland. “Elk jaar oefenen we wat we moeten doen bij grote ongelukken om de beste brandwondenzorg te verzorgen. Dan hebben we het vooral over de eerste beoordeling en verdeling van patiënten over de ziekenhuizen en brandwondencentra. Door de stijging van de kans op meerdere en grote ongevallen op hetzelfde moment, bereiden we ons voor om grote aantallen slachtoffers op te vangen en te verwijzen.”

De voorbereiding en het feit dat zorgverleners elke moment moeten klaarstaan, zorgen ervoor dat de veerkracht en weerbaarheid van de eerste opvang en behandeling van slachtoffers met brandwonden toeneemt. “Het mag niet zo zijn dat we bij één incident de hele brandwondenzorg plat leggen. Daarom hebben we na de Volendamramp in Nederland een werkwijze geïntroduceerd waardoor we grote groepen patiënten kunnen opvangen. Nu de spanning in de wereld verandert, breiden we onze samenwerking uit. We moeten namelijk klaar staan voor een mogelijk (op)volgend incident”, legt Van der Vlies uit.

De Alliantie Brandwondenzorg Nederland, waarin de drie Nederlandse brandwondencentra (Groningen, Beverwijk en Rotterdam) samenwerken met de Nederlandse Brandwonden Stichting, versterkt de samenwerking met het Calamiteitenhospitaal van het UMC Utrecht om beter voorbereid te zijn op ernstige rampen. “Het Calamiteitenhospitaal is gespecialiseerd in de opvang van grote groepen slachtoffers”, aldus Joris Prinssen, Hoofd van het Calamiteitenhospitaal, “Die kennis brengen we nu samen met de Nederlandse brandwondenzorg. Zo bereiden we ons, met ondersteuning van een aantal nationale hulpdiensten*, voor op de opvang van grote groepen brandwondenslachtoffers.”

Jaarlijkse oefening naar nieuwe versie
Elk jaar wordt het Landelijk Protocol Coördinatie Grootschalige Brandwonden Incidenten geoefend. Dit protocol, is gericht op de best mogelijke eerste opvang en zorg voor slachtoffers met brandwonden. Uniek aan deze oefening in het Calamiteitenhospitaal is dat drie brandwondentriage-teams samenwerken en op één locatie patiënten met brandwonden opvangen.

Tijdens de oefening zijn de brandwondentriage-teams uit de drie centra geïnformeerd over het ongeluk en krijgen ze na aankomst in het Calamiteitenhospitaal te maken met lichte en zware brandwonden, bij zowel kinderen als volwassenen. De coördinerend verpleegkundigen van het Calamiteitenhospitaal ondersteunen hen hierbij, zodat zij de best mogelijke zorg kunnen leveren. Door deze werkwijze te oefenen, zullen er meer patiënten na een groot ongeluk opgevangen kunnen worden.

*Deze oefening is de start van de samenwerking op het verlenen van brandwondenzorg in geval van een grootschalige civiele of militaire calamiteit. De partners die hierbij betrokken zijn: Martini Ziekenhuis Groningen, Rode Kruis Ziekenhuis Beverwijk, Maasstad Ziekenhuis Rotterdam, Calamiteitenhospitaal, UMC Utrecht, Nederlandse Rode Kruis, Landelijk Operationeel Coördinatiecentrum (LOCC), Landelijke Meldkamer Samenwerking (LMS), Landelijk Coördinatie Centrum Patiëntenspreiding (LCPS) en de Ministeries van VWS en Defensie.

Meer ervaringsverhalen

‘Zeggen waar het op staat’

Afgelopen week vierden we de derde verjaardag van ons derde kind. Groot feest dus. Om die reden werd de gehele familie opgetrommeld, inclusief mijn oma van 84, een kwieke dame die als een goede...

Lees meer

De Grote Roerganger

Soms treft een bepaalde uiting van een patiënt mij dusdanig dat deze woordkeuze nog enige tijd in mijn hoofd resoneert. In dit geval ging het om een meneer die ik vanaf de feestdagen tot ver in...

Lees meer

Doen we ons werk goed?

In deze blog deel ik een simpel compliment dat ik onlangs van een patiënt kreeg en waar ik blij van werd. Want wanneer doe je je werk als geestelijk verzorger goed? Voor sommige zorgprofessionals en...

Lees meer