“Op een avond zat ik in de auto – ik was bijna thuis in Schalkwijk – en ik vroeg me opeens af hoe ik zo kalm en rustig kon zijn terwijl er zoveel aan de hand is in het ziekenhuis. En ik besefte dat dit komt doordat ik blind vertrouwen heb in alle mensen die in dat ziekenhuis werken. Ze zijn er gewoon altijd. En juist daarom vinden we dat allemaal zo gewoon, en doen we ze te kort. Ik ben ze oprecht dankbaar, en heb verschrikkelijk veel waardering voor ze.”
De gepensioneerde Peter van Barneveld plakt er nog een loopbaan aan vast als bestuurder van het RKZ. Lees het volledige artikel via deze link (premium).
Meer nieuws
‘Verhuizen?’
Mensen die wat langer in ons ziekenhuis verblijven, proberen we als geestelijk verzorgers na tien dagen te bezoeken, geheel vrijblijvend natuurlijk. Een opname van die duur heeft vaak een...
Warmste juni zorgt voor drukte in de brandwondencentra
De drie Nederlandse brandwondencentra (Groningen, Beverwijk en Rotterdam) zien al veel slachtoffers met ernstige brandwonden die worden veroorzaakt door typische zomeroorzaken. De grootste oorzaak:...
Omar geopereerd aan littekens: ‘Word ermee gepest’
De 12-jarige Omar uit Irak heeft littekens in zijn gezicht door brandwonden. Die kreeg hij toen er een Nederlandse bom ontplofte in zijn dorp. Omar wordt veel gepest en uitgelachen met zijn...