“Op een avond zat ik in de auto – ik was bijna thuis in Schalkwijk – en ik vroeg me opeens af hoe ik zo kalm en rustig kon zijn terwijl er zoveel aan de hand is in het ziekenhuis. En ik besefte dat dit komt doordat ik blind vertrouwen heb in alle mensen die in dat ziekenhuis werken. Ze zijn er gewoon altijd. En juist daarom vinden we dat allemaal zo gewoon, en doen we ze te kort. Ik ben ze oprecht dankbaar, en heb verschrikkelijk veel waardering voor ze.”
De gepensioneerde Peter van Barneveld plakt er nog een loopbaan aan vast als bestuurder van het RKZ. Lees het volledige artikel via deze link (premium).
Meer nieuws
‘Licht aan het einde van de tunnel’
Willem is brandweerman in Amsterdam. Er zijn maar weinig mensen die bij een brand een gebouw binnenrennen om de bewoners te redden van een verschrikkelijk einde. Een brandweerman moet niet alleen...
Annebeth de Vries eerste hoogleraar kinderbrandwondenzorg
Annebeth de Vries eerste hoogleraar kinderbrandwondenzorg Leren van lage inkomenslanden voor minder brandwondenletsel bij Nederlandse kinderen Kinder- en brandwondenchirurg dr. Annebeth de Vries,...
‘Rolstoelvegen op de zorgboerderij’
Meestal gaan deze blogs over de ervaringen van patiƫnten die ziek zijn, of over bepaalde fenomenen die ons opvallen in de wereld van het Rode Kruis Ziekenhuis. Minder vaak gaan ze over de manier...