Nederlandse innovaties redden wereldwijd kinderen met brandwonden
Innovaties uit de Nederlandse brandwondenzorg verbeteren niet alleen de behandeling van brandwonden bij kinderen in eigen land, maar bieden ook hoop voor duizenden jonge slachtoffers wereldwijd. Dat benadrukt de recent benoemde hoogleraar Kinderbrandwondenzorg Annebeth de Vries tijdens haar oratie aan de Universiteit van Amsterdam.
Hoewel het aantal brandwondenslachtoffers in Nederland dankzij effectieve preventie daalt, blijft één groep kwetsbaar: kinderen van 0 tot 4 jaar. Zij vormen nog altijd een kwart van alle slachtoffers. Jaarlijks worden ongeveer 300 baby’s en dreumesen opgenomen in één van de drie Nederlandse brandwondencentra. Met het instellen van de leerstoel Kinderbrandwondenzorg wil de Nederlandse Brandwonden Stichting het aantal slachtoffertjes verder terugdringen en de zorg voor jonge patiënten blijven verbeteren.
Innovatie is noodzakelijk
Annebeth de Vries, verbonden aan het brandwondencentrum in Beverwijk, ziet dagelijks de gevolgen van brandwonden bij kinderen. “We hebben in Nederland een uitstekend georganiseerde brandwondenzorg. Nieuwe technieken die bijvoorbeeld de huid volledig kunnen herstellen en behandelingen die speciaal zijn afgestemd op kinderen, kunnen in de toekomst veel leed voorkomen,” aldus De Vries.
Met haar leerstoel wil ze de komende jaren inzetten op drie pijlers: preventie, optimale zorg en innovatie. “Innovatie is geen luxe, maar noodzaak. Als we brandwonden beter kunnen genezen, besparen we kinderen hier én wereldwijd een leven lang littekens.”
Wereldwijd verschil maken
De Vries betrekt nadrukkelijk ook de buitenlandse zorg bij haar leerstoel. In Nederland worden jaarlijks circa 300 kinderen met brandwonden opgenomen; in de afgelopen dertien jaar overleden er slechts twee. “Onze zorg behoort tot de top van de wereld”, zegt ze, “maar in Oeganda, bijvoorbeeld in het brandwondencentrum Kiruddu, overlijdt één op de vier kinderen met brandwonden. Dat enorme contrast laat zien hoe essentieel internationale samenwerking is.”
Ook in Bangladesh zag De Vries hoe groot de impact kan zijn: “We zagen veel kinderen met ernstige brandwondcontracturen die we in Nederland nauwelijks meer tegenkomen. Daarom moeten we wereldwijd werken aan betere preventie en zorg.” Ze benadrukt dat Nederlandse expertise wereldwijd verschil kan maken. “Bovendien leren wij zelf veel van landen waar nog dagelijks grote aantallen ernstige brandwonden voorkomen.”
Met haar leerstoel Kinderbrandwondenzorg aan de Faculteit der Geneeskunde van het AMC-UvA blijft Annebeth de Vries verbonden aan de Nederlandse brandwondenzorg. De uitkomsten van haar onderzoek worden geïmplementeerd in de drie Nederlandse (kinder) brandwondencentra: het Martini Ziekenhuis in Groningen, het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk en het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam.
Meer ervaringsverhalen
‘Het leven achterna’
Vanwege de leeftijd van mijn kinderen ben ik genoodzaakt om, vooral in de auto, te luisteren naar hedendaagse popmuziek. Of naar Bert en Ernie. Met die laatste twee heb ik overigens geen enkel...
‘Licht aan het einde van de tunnel’
Willem is brandweerman in Amsterdam. Er zijn maar weinig mensen die bij een brand een gebouw binnenrennen om de bewoners te redden van een verschrikkelijk einde. Een brandweerman moet niet alleen...
‘Rolstoelvegen op de zorgboerderij’
Meestal gaan deze blogs over de ervaringen van patiënten die ziek zijn, of over bepaalde fenomenen die ons opvallen in de wereld van het Rode Kruis Ziekenhuis. Minder vaak gaan ze over de manier...