Het Calamiteitenhospitaal in Utrecht gaat samenwerken met de drie gespecialiseerde Nederlandse brandwondencentra. Vanwege de onrust in de wereld is de kans op ernstige ongelukken, met grote groepen met brandwondenslachtoffers, erg gestegen. De samenwerking tussen deze organisaties is, bij een ongeluk met brandwondenletsel, noodzakelijk en redt levens. De samenwerking start met een oefening in het Calamiteitenhospitaal om de specialisten van de brandwondencentra te trainen op deze unieke locatie.

De kans op grote en ernstige ongelukken neemt toe vanwege de huidige internationale spanningen. Traumachirurg Kees van der Vlies is zich bewust van deze nieuwe situatie. Hij is medisch hoofd van het brandwondencentrum van het Maasstad Ziekenhuis en verantwoordelijk voor de acute brandwondenzorg binnen de Alliantie Brandwondenzorg Nederland. “Elk jaar oefenen we wat we moeten doen bij grote ongelukken om de beste brandwondenzorg te verzorgen. Dan hebben we het vooral over de eerste beoordeling en verdeling van patiënten over de ziekenhuizen en brandwondencentra. Door de stijging van de kans op meerdere en grote ongevallen op hetzelfde moment, bereiden we ons voor om grote aantallen slachtoffers op te vangen en te verwijzen.”

De voorbereiding en het feit dat zorgverleners elke moment moeten klaarstaan, zorgen ervoor dat de veerkracht en weerbaarheid van de eerste opvang en behandeling van slachtoffers met brandwonden toeneemt. “Het mag niet zo zijn dat we bij één incident de hele brandwondenzorg plat leggen. Daarom hebben we na de Volendamramp in Nederland een werkwijze geïntroduceerd waardoor we grote groepen patiënten kunnen opvangen. Nu de spanning in de wereld verandert, breiden we onze samenwerking uit. We moeten namelijk klaar staan voor een mogelijk (op)volgend incident”, legt Van der Vlies uit.

De Alliantie Brandwondenzorg Nederland, waarin de drie Nederlandse brandwondencentra (Groningen, Beverwijk en Rotterdam) samenwerken met de Nederlandse Brandwonden Stichting, versterkt de samenwerking met het Calamiteitenhospitaal van het UMC Utrecht om beter voorbereid te zijn op ernstige rampen. “Het Calamiteitenhospitaal is gespecialiseerd in de opvang van grote groepen slachtoffers”, aldus Joris Prinssen, Hoofd van het Calamiteitenhospitaal, “Die kennis brengen we nu samen met de Nederlandse brandwondenzorg. Zo bereiden we ons, met ondersteuning van een aantal nationale hulpdiensten*, voor op de opvang van grote groepen brandwondenslachtoffers.”

Jaarlijkse oefening naar nieuwe versie
Elk jaar wordt het Landelijk Protocol Coördinatie Grootschalige Brandwonden Incidenten geoefend. Dit protocol, is gericht op de best mogelijke eerste opvang en zorg voor slachtoffers met brandwonden. Uniek aan deze oefening in het Calamiteitenhospitaal is dat drie brandwondentriage-teams samenwerken en op één locatie patiënten met brandwonden opvangen.

Tijdens de oefening zijn de brandwondentriage-teams uit de drie centra geïnformeerd over het ongeluk en krijgen ze na aankomst in het Calamiteitenhospitaal te maken met lichte en zware brandwonden, bij zowel kinderen als volwassenen. De coördinerend verpleegkundigen van het Calamiteitenhospitaal ondersteunen hen hierbij, zodat zij de best mogelijke zorg kunnen leveren. Door deze werkwijze te oefenen, zullen er meer patiënten na een groot ongeluk opgevangen kunnen worden.

*Deze oefening is de start van de samenwerking op het verlenen van brandwondenzorg in geval van een grootschalige civiele of militaire calamiteit. De partners die hierbij betrokken zijn: Martini Ziekenhuis Groningen, Rode Kruis Ziekenhuis Beverwijk, Maasstad Ziekenhuis Rotterdam, Calamiteitenhospitaal, UMC Utrecht, Nederlandse Rode Kruis, Landelijk Operationeel Coördinatiecentrum (LOCC), Landelijke Meldkamer Samenwerking (LMS), Landelijk Coördinatie Centrum Patiëntenspreiding (LCPS) en de Ministeries van VWS en Defensie.

Meer ervaringsverhalen

‘Het leven achterna’

Vanwege de leeftijd van mijn kinderen ben ik genoodzaakt om, vooral in de auto, te luisteren naar hedendaagse popmuziek. Of naar Bert en Ernie. Met die laatste twee heb ik overigens geen enkel...

Lees meer

‘Licht aan het einde van de tunnel’

Willem is brandweerman in Amsterdam. Er zijn maar weinig mensen die bij een brand een gebouw binnenrennen om de bewoners te redden van een verschrikkelijk einde. Een brandweerman moet niet alleen...

Lees meer

‘Rolstoelvegen op de zorgboerderij’

Meestal gaan deze blogs over de ervaringen van patiënten die ziek zijn, of over bepaalde fenomenen die ons opvallen in de wereld van het Rode Kruis Ziekenhuis. Minder vaak gaan ze over de manier...

Lees meer